جوجه طلبه

يكي ونصفي مرواريد درخشان،،،ميان يه لب هميشه خندان... پ.ن: بعدازاين خنده ات دلبرانه تر ميشود... چه آواي قشنگي...تق تق تق... صداي خوردن دندانت به ليوان شيشه اي... گاز،،،گاز،،،،گاز....(بدون شرح) تاريخ رويش اولين مرواريدت:25دي ماه ...

مدام گريه ميكرد وبي تاب بود... بي حوصله ويك ريز جيغ ميزد سه روز بود كه جز شير چيزي نخورده بود... من كه گفته بودم صبرم كم است ...خب گريه ام گرفت ديگر... وقتي كه يك دل سير گريه كردم تازه شروع كرد به غذا خوردن ...بعد آرام در آغوشش گرفتم وبعد از چند ثانيه خوابيد... ------------------------------------ كاش كمي صبور تر بودم... كاش كمي قوي تر بودم... كاش ديشب خودم را جلوي خدايم ضايع نمي كردم ... كاش اينقدر اين روزها جلوي تو سوتي نميدادم خدااا

بسيار زود تر از آن چه تصور مي كردم با بابايي صميمي شد وحالا ديگه يه نفر بايد اين پدر پسرو از هم جداكنه... شب ها كه برا شير خوردن بيدار ميشه باباشم بيدار ميشه و كلي با هم صفا ميكنن... خدا اين پدر وپسرو برا هم نگه داره...    

دوازده ساعت راه وجاده و برف ودل تنگي و انتظار تا تهران... لحظه شماري باچشماني كه خواب را فراموش كرده براي رسيدن عقربه ها به روي ساعت دو ونيم بامداد... ساعت ها لباس به تن آماده نشسته.... ------------------------------------------------- نيمه شب وباران نم نم وجاده و اشتياق رسيدن وفرودگاه امام خميني... پشت آن شيشه ها و ذوق يك پدر كه مي توانست تمام احساسات فشرده شده در اين چهار ماه را فقط در تكان دادن دست ولبخند خلاصه كند... صبر صبر صبر كه اين صف طولاني كي به در خروجي ميرسد.... --------------------------------------------- آغوش باز پدر ولبخند ناز پسر و پايان اين همه دل تنگي...

الحمدلله كه مسافرمان سلامت از سفر باز آمد وچشممان روشن شد به ديدارش وحضورش خداوند مهربانم تمام مسافران را به آغوش عزيزانشان باز گردان به سلامت ... چشمان تمام منتظران را به ديدار سفر كرده شان روشن كن...                                                                           ...

معاشران گره از زلف يار باز كنيد                  شبي خوش است بدين قصه اش دراز كنيد حضور خلوت انس ودوستان جمعند                و اِن يكاد  بخوانيد  و در  فراز  كنيد    تا چند ساعت ديگر دستان گرمت را در دست داريم ونگاه مهربانت را چشم در چشم...   روز هجران وشب فرقت يار آخِرشد         زدم اين فال وگذشت اختر وكار آخرشد آن پريشاني شبهاي دراز وغم دل         همه در سايه گيسوي    نگار آخر  شد ساقيا لطف نمودي قدحت پر مي باد      كه به تدبير  تو تشويش خمار آخِر شد...   ...

 شايدباورتون نشه ولي وقتي اسمشو بلند صدا ميكنيم:عــــــــلـــي... خودشم خودشو صدا ميكنه:اَيييي

اين دقيقا قيافه منه وقتي مي خوام به شما غذا بدم...!!! تمام خانه رو دور قمري مي زني ومن قاشق به دست به دنبالت كه آيا چه شود يهو حواست پرت شود ومن قاشق ومحموله اش رو در دهان مبارك ونازنينت بگنجانم؟!!! ---------------------------------------------- نوشته شده توسط يك مادر حسرت به دل بچه يكجا نشين غذا خورنده !!!!!!!!! ...

پاش رفته رو دست عمه... عمه مي زنه زير گريه...ازاون گريه هاي الكي... باحالتي متعجب وچشمان گرد بهش نگا ميكنه ... بعدش ميره جلو ونازش ميكنه... عمه هم قصد خوردنشو مي كنه. -------------------------------------- اينقد شيطوني كرده كه ديگه ... بماند!!! برا اينكه يه لحظه آرومش كنم الكي ميزنم زير گريه... بازهم باتعجب نگام ميكنه وبعد كم كم لب هاش آويزون مي شه و بچم مي زنه زير گريه !!! قربونش برم دلش نازكه حتي طاقت ديدن گريه الكي مامانم نداره. -------------------------------------- قول مي دم ديگه جلوت الكي گريه نكنم... نمي دونم اگه بزرگ بشي بازم از گريه مامان گريه ات مي گيره؟؟؟ خدا نكنه هيچ بچه اي خودش مسبب اشك مادرش بشه. خ...

مادرم ديگر... مدام در تصورات وخيالات دور...روزهاي بزرگ شدنش...قد كشيدنش...آقاشدنش... مادرم ديگر باخون دل بچه بزرگ ميكنم... مادرم ديگر...آرزوها برايش دارم... ---------------------- اين روزها به گذشته ونوزاديش كه فكر ميكنم روضه مكشوف است، به حالش نگاه ميكنم روضه مجسم است، روزهاي بعد از اينش را تصور ميكنم آتش بردل است ،،جان كندن دل است... آه است كه از نهاد اين دل بلند ميشود براي جگرسوخته ي كربلايي ها... براي رباب... براي ليلا...براي ارباب ------------------------------------- امام حسين (عليه السلام) :«بالا ترين لذت اين است كه ،فرزندي را با خون دل بزرگ كني و بعد به سن جواني برسد وبعد جلوي چشمانت راه برود..» ...